ἡγεμών

古希臘語

其他形式

• ἁγεμών (hagemṓn) — 多利亞
• ἁγίμων (hagímōn) — 伊歐里斯
• ἡγήτωρ (hēgḗtōr) — 史詩

詞源

源自ἡγέομαι (hēgéomai, 「帶領」) +‎ -μων (-mōn)。

發音

 

• 國際音標^(幫助)：/hɛː.ɡe.mɔ̌ːn/ → /i.ʝeˈmon/ → /i.ʝeˈmon/

• (公元前5世紀，阿提卡) 國際音標^(幫助)：/hɛː.ɡe.mɔ̌ːn/
• (公元1世紀，通用) 國際音標^(幫助)：/(h)e̝.ɡeˈmon/
• (公元4世紀，通用) 國際音標^(幫助)：/i.ʝeˈmon/
• (公元10世紀，拜占庭) 國際音標^(幫助)：/i.ʝeˈmon/
• (公元10世紀，君士坦丁堡) 國際音標^(幫助)：/i.ʝeˈmon/

名詞

ἡγεμών (hēgemṓn) m (屬格 ἡγεμόνος); 三類變格

1. 領頭人，走在最前面的人
2. （奧德賽）嚮導
3. 領導
4. 統治者

變位

ὁ, ἡ ἡγεμών；τοῦ, τῆς ἡγεμόνος的第三類變格 (阿提卡)

格 / #	單數	雙數	複數
主格	ὁ, ἡ ἡγεμών ho, hē hēgemṓn	τὼ ἡγεμόνε tṑ hēgemóne	οἱ, αἱ ἡγεμόνες hoi, hai hēgemónes
屬格	τοῦ, τῆς ἡγεμόνος toû, tês hēgemónos	τοῖν ἡγεμόνοιν toîn hēgemónoin	τῶν ἡγεμόνων tôn hēgemónōn
與格	τῷ, τῇ ἡγεμόνῐ tôi, têi hēgemóni	τοῖν ἡγεμόνοιν toîn hēgemónoin	τοῖς, ταῖς ἡγεμόσῐ / ἡγεμόσῐν toîs, taîs hēgemósi(n)
賓格	τὸν, τὴν ἡγεμόνᾰ tòn, tḕn hēgemóna	τὼ ἡγεμόνε tṑ hēgemóne	τοὺς, τᾱ̀ς ἡγεμόνᾰς toùs, tā̀s hēgemónas
呼格	ἡγεμόν hēgemón	ἡγεμόνε hēgemóne	ἡγεμόνες hēgemónes
注意：	此表中給出的是阿提卡式變格。其他方言的變格，請參見Appendix:古希臘語方言變格。

衍生詞彙

• ἡγεμόνευμα (hēgemóneuma)
• ἡγεμονεύς (hēgemoneús)
• ἡγεμονεύω (hēgemoneúō)
• ἡγεμόνη (hēgemónē)
• ἡγεμονικός (hēgemonikós)
• ἡγεμόνιος (hēgemónios)
• ἡγεμονίς (hēgemonís)
• ἡγεμονίᾱ (hēgemoníā)
• ἡγεμόσυνα (hēgemósuna)

 

相關詞彙

• ἡγητήρ (hēgētḗr)

 

派生語彙

• 希臘語: ηγεμόνας (igemónas)
• → 亞拉姆語：
  • 古典敘利亞語: ܗܝܓܡܘܢܐ (hêḡmōnāʾ)
• → 科普特語: ϩⲏⲅⲉⲙⲱⲛ (hēgemōn)
• → 英語: hegemon
• → 希伯來語: הֶגְמוֹן (heḡmôn)
• → 中古波斯語：

  碑刻巴列維文: 𐭧𐭩𐭪𐭬𐭥𐭭 (hykmwn /⁠hēgimōn⁠/) (希臘-羅馬政治家的頭銜)

  碑刻帕提亞文: 𐭇𐭉𐭊𐭌𐭅𐭍 (hykmwn /⁠hēgemōn⁠/) (希臘-羅馬政治家的頭銜)

  摩尼字母: 𐫍𐫏𐫃𐫖𐫇𐫗 (hygmwn /⁠hēgemōn⁠/, 「統治者」)

• → 古典亞美尼亞語: հեգեմոն (hegemon), հոգեմոն (hogemon)
• → 教會斯拉夫語: игемонъ (igemonŭ)
• → 俄語: гегемо́н (gegemón)

參考資料

• 「ἡγεμών」, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• 「ἡγεμών」, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• 「ἡγεμών」, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, 3版, 芝加哥: 芝加哥大學出版社
• ἡγεμών in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, 出版於1963
• G2232, Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • active agent idem, page 10.
  • author idem, page 53.
  • captain idem, page 112.
  • champion idem, page 123.
  • chief idem, page 129.
  • commander idem, page 146.
  • conductor idem, page 157.
  • conductress idem, page 157.
  • escort idem, page 282.
  • fomenter idem, page 332.
  • general idem, page 355.
  • guide idem, page 378.
  • head idem, page 389.
  • instigator idem, page 446.
  • leader idem, page 482.
  • lord idem, page 500.
  • mover idem, page 545.
  • moving spirit idem, page 545.
  • originator idem, page 580.
  • overlord idem, page 585.
  • pioneer idem, page 614.
  • prime idem, page 640.
  • prince idem, page 641.
  • principal idem, page 641.
  • prompter idem, page 653.
  • ringleader idem, page 716.