ἀλφάβητον

古希臘語

詞源

源自 ἀλφάβητος (alphábētos) from ἄλφα (álpha, “alpha”) +‎ βῆτᾰ (bêta, “beta”)。

發音

 

• 國際音標^(幫助)：/al.pʰá.bɛː.ton/ → /alˈɸa.βi.ton/ → /alˈfa.vi.ton/

• (公元前5世紀，阿提卡) 國際音標^(幫助)：/al.pʰá.bɛː.ton/
• (公元1世紀，通用) 國際音標^(幫助)：/alˈpʰa.be̝.ton/
• (公元4世紀，通用) 國際音標^(幫助)：/alˈɸa.βi.ton/
• (公元10世紀，拜占庭) 國際音標^(幫助)：/alˈfa.vi.ton/
• (公元10世紀，君士坦丁堡) 國際音標^(幫助)：/alˈfa.vi.ton/

名詞

ἀλφάβητον (alphábēton) m

1. ἀλφάβητος (alphábētos, “字母表”) 的賓格單數

名詞

ἀλφάβητον (alphábēton) n (屬格 ἀλφαβήτου); 二類變格 (通用，拜占庭)

1. 字母表

屈折

τὸ ἀλφάβητον；τοῦ ἀλφαβήτου的第二類變格 (拜占庭, 通用)

格 / #	單數	雙數	複數
主格	τὸ ἀλφάβητον tò alphábēton	τὼ ἀλφαβήτω tṑ alphabḗtō	τᾰ̀ ἀλφάβητᾰ tà alphábēta
屬格	τοῦ ἀλφαβήτου toû alphabḗtou	τοῖν ἀλφαβήτοιν toîn alphabḗtoin	τῶν ἀλφαβήτων tôn alphabḗtōn
與格	τῷ ἀλφαβήτῳ tôi alphabḗtōi	τοῖν ἀλφαβήτοιν toîn alphabḗtoin	τοῖς ἀλφαβήτοις toîs alphabḗtois
賓格	τὸ ἀλφάβητον tò alphábēton	τὼ ἀλφαβήτω tṑ alphabḗtō	τᾰ̀ ἀλφάβητᾰ tà alphábēta
呼格	ἀλφάβητον alphábēton	ἀλφαβήτω alphabḗtō	ἀλφάβητᾰ alphábēta

派生語彙

• 希臘語: αλφάβητον (alfáviton) (純正希臘語)
• 希臘語: αλφάβητο (alfávito)
• → 俄語: алфави́т (alfavít)